TEXTOS LITÚRGICOS
Beata Guadalupe Ortiz de Landázuri
Antífona de entrada
Prov 31, 20. 27
Abre sus manos al necesitado, tiende sus brazos al pobre y no come su pan de balde [T. P. Aleluya].
Monición de entrada
Oración colecta
Lecturas propias de la memoria
PRIMERA LECTURA
Amarás al Señor, tu Dios, con todo el corazón
Lectura del libro del Deuteronomio.
O bien, en Tiempo Pascual:
PRIMERA LECTURA
Lectura de los Hechos de los Apóstoles
Palabra de Dios.
℟.Te alabamos, Señor.
SALMO RESPONSORIAL
Bendice, alma mía, al Señor.
Bendice, alma mía, al Señor,
y todo mi ser a su santo nombre.
Bendice, alma mía, al Señor,
y no olvides sus beneficios.
℟. Bendice, alma mía, al Señor.
Él perdona todas tus culpas
y cura todas tus enfermedades;
él rescata tu vida de la fosa,
y te colma de gracia y de ternura.
℟. Bendice, alma mía, al Señor.
El Señor es compasivo y misericordioso
lento a la ira y rico en clemencia.
No está siempre acusando
ni guarda rencor perpetuo.
℟. Bendice, alma mía, al Señor.
Como un padre siente ternura por sus hijos,
siente el Señor ternura por los que lo temen;
porque él conoce nuestra masa,
se acuerda de que somos barro.
℟. Bendice, alma mía, al Señor.
Pero la misericordia del Señor
dura desde siempre y por siempre,
para aquellos que lo temen;
su justicia pasa de hijos a nietos,
para los que guardan la alianza.
℟. Bendice, alma mía, al Señor.
Aleluya,
℟. Aleluya, aleluya, aleluya.
℣. Permaneced en mi amor –dice el Señor–; el que permanece en mí y yo en él, ese da fruto abundante.
EVANGELIO
Vosotros sois la luz del mundo
╬ Lectura del santo Evangelio según san Mateo.
℟. Gloria a ti, Señor.
Palabra del Señor.
℟. Gloria a ti, Señor Jesús.
Oración sobre las ofrendas
PREFACIO I DE LOS SANTOS
La gloria de los Santos
℟. Santo, Santo, Santo...
Antífona de la comunión
TEXTOS EN LATÍN
De Communi sanctorum: pro sanctis mulieribus.
Prov 31, 20. 27
Manum suam apéruit ínopi, et palmas suas exténdit ad páuperem, et panem otiósa non comédit [T. P. allelúia].
Collecta
Deus, qui beátæ Guadalúpegrátiam largítus es converténdi labórem quotidiánum
in occasiónem occurréndi Christo et serviéndi frátribus,
præsta quǽsumus, ut vestígia eius sequéntes,
fidem et gáudium frátribus nostris disseminémus.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum,
qui tecum vivit et regnat
in unitáte Spíritus Sancti, Deus,
per ómnia sǽcula sæculórum.
LECTURAS DE LA MISA
De Communi sanctarum.
Lectio I Deut 6, 3-9: «Diliges Dominum tuum ex toto corde tuo».
Locutus est Moyses populo dicens: Audi, Israel, et observa…
Vel Act 4, 32-35: «Cor et anima una».
Multitudinis credentium erat cor et anima una…
Ps. resp. Ps 102, 1-2.
3-4. 8-9. 13-14. 17-18a.
℟. (1a): Benedic, anima mea, Dominum.
Alleluia Io 15, 9b. 5b: Manete in dilectione
mea, dicit Dominus;
qui manet in me et ego in eo, hic fert fructum multum.
Evang. Mt 5, 13-16: «Vos estis lux mundi».
In illo tempore: Dixit Iesus discipulis suis: Vos estis sal terræ…
Super Oblata
PRAEFATIO: I DE LOS SANTOS
La gloria de los Santos
℟. Santo, Santo, Santo...
Antiphona ad communionem
Símile est regnum cælórum hómini negotiatóri quærénti bonas margarítas; invénta autem una pretiósa margaríta, dedit ómnia sua, et comparávit eam (T. P. allelúia).
Post communionem
Divíni operátio sacraménti, omnípotens Deus, in hac festivitáte beátæ Guadalúpe illúminet nos páriter et inflámmet, ut et sanctis iúgiter desidériis ferveámus, et bonis opéribus abundémus. Per Christum.
Oficio de lectura
Segunda lectura
De una carta de la beata Guadalupe a san Josemaría Escrivá
(Ciudad de México, 29 de junio de 1950:
Archivo General de la Prelatura, GOL A-00376)
¡Quiero mucho a Dios y tengo tantas ganas de servirle!
Hoy quisiera escribirle
hablándole un poco de mí; ya sabe Usted que generalmente me despreocupo
demasiado, y en mis cartas le cuento cómo marchan las cosas, que es lo que en
realidad llena mi vida interna y externa, y sólo en algunos días, como hoy,
hago un parón (mejor dicho, es el Señor el que me hace pararme) para que,
aislada de todo, en un instante vea el fondo de mi corazón y sea más agradecida
a ese amor de Dios que Él mismo va poniendo dentro de mí. Sí Padre, quiero
mucho a Dios –cada día más, con más fuerza y con más seguridad–, aunque
generalmente no lo noto de una manera sensible, sino en la manera de reaccionar
ante las cosas. Por eso necesito que de vez en cuando lo sienta, para que vea
que lo único que importa es esforzarme para conservarlo y así Dios mismo
purificará mi vida. ¡Tengo tantas ganas de servirle!, materialmente trabajando
todo lo que sea capaz mi cuerpo, y mortificándole todo lo que me permitan; y
espiritualmente, entregándome totalmente yo y ayudando a mis hermanas y a todas
las personas que trato, para que lleguen al máximo. Esto es lo único que me
hace sufrir, la impotencia (por mi falta de... lo que sea, no sé juzgarme ni me
importa) de ser más eficaz.
Pida mucho por el apostolado
que se puede hacer. Las chicas se abren totalmente, pero necesitan que las
formemos, que las ayudemos, que las llevemos de la mano hasta Dios, y esto a
veces es difícil. Pida mucho por mí; me siento pequeña, muy pequeña, para esta
labor, pero decidida a todo obedeciendo. Seré sincera hasta el fondo –yo creo
que nada de lo que pienso que debo decir me lo callo–. Este es mi descanso, y
gracias a eso soy totalmente feliz. Lo mismo en mi oración, que en las cartas
que le escribo a Usted, me vacío de todo lo que me preocupa y me siento ligera
para coger todo lo que el Señor ponga sobre mí.
Padre: gracias por todo. Hoy día de S. Pedro, me siento tan
unida a la cabeza, tan rendida a la Obra, que necesito decírselo. Su carta fue
un consuelo muy grande para todas; ya sé que siempre está pendiente de
nosotras. Encomiéndeme mucho y perdóneme todo lo que le he hecho sufrir antes y
ahora, aunque a veces sea involuntariamente.
Responsorio 2 Cor 9, 7-8
℟. Cada
uno dé como le dicte su corazón: no a disgusto ni a la fuerza, * pues Dios ama al que da con alegría.
℣. Y Dios tiene poder para
colmaros de toda clase de dones. * Pues Dios ama
al que da con alegría.
Oración
Beatæ Guadalupe Ortiz de Landázuri
Nata est Matriti in Hispania anno 1916. Doctoratum investigationis in
Chimia adepta est. Ipsa fuit inter priores mulieres quæ sese incorporaverunt
Operi Dei, quod via est sanctificationis in ordinariis vitæ adiunctis, quam
Deus sancto Iosephmariæ Escrivá ostenderat. Laborem suum professionalem
convertit in medium quærendi Christum et serviendi proximis, cum in Hispania et
in Italia tum in Mexico, quo se contulit anno 1950, ut inter mulieres laborem
apostolatus Operis Dei inciperet. Iuvante Dei gratia, multis in animabus
desiderium accendit perveniendi ad amicitiam cum Christo Iesu. Gravi morbo
affecta, mortua est Pampelone in Hispania, die 16 iulii 1975.
De Communi
sanctarum mulierum.
Ad Officium lectionis
Lectio altera
Ex Epístola beátæ
Guadalúpe ad sanctum Iosephmaríam Escrivá.
(Mexicopoli,
29 iunii 1950:
Archivum Generale Prælaturæ, GOL A-00376)
Deum valde diligo et
vehementer ei servire cupio!
Vellem hódie has tibi dare lítteras de meípsa áliquid
dicens: bene scis me generátim minus débito curáre de his quæ ad me áttinent,
ita ut in meis epístolis tibi enarráre sóleam quómodo res procédunt: id est
enim quod vitam meam intérnam et extérnam replet, et solúmmodo alíquibus
diébus, uti est hódie, consísto (seu pótius, facit Dóminus ut consístam), ut,
ab ómnibus segregáta, moménto témporis vídeam quid in látebris cordis mei
invenítur et impénsius grátias persólvam propter istum Dei amórem, quem ipse in
me ponit. Utique, Pater, Deum veheméntius in dies díligo, maióri semper vi ac
securitáte. Generátim id non sénsibus percípio, sed animadvérto in modo me
geréndi in divérsis cuiúsque diéi
adiúnctis. Propter hoc quandóque id experíri égeo, ut vídeam hoc unum esse
necessárium, ut nempe ego stúdeam idípsum íntegrum serváre, quia ita ipse Deus
vitam meam purificábit. Desidério árdeo ei serviéndi!: sub aspéctu quidem
materiáli labóri incumbéndo donec corpus meum resístat ipsúmque castigándo
prout mihi permíssum fúerit; sub aspéctu vero spirituáli, me totam Deo tradéndo
et meas soróres aliásque persónas quæ circa me sunt adiuvándo, ut ad culmen
pervéniant. Hoc unum éfficit ut ego pátiar, scílicet incapácitas quæ ímpedit ne
magis éfficax sim (propter meum deféctum… néscio cuius rei; me enim iudicáre non
váleo neque id mea ínterest).
Impénse ores te rogo pro apostolátu qui hic exercéri
potest. Puéllæ plene apértæ sunt, sed egent ut eas efformémus, eas adiuvémus
eásque ad Deum véluti manu ducámus, sed hoc quandóque est diffícile. Impénse
quoque pro me ora; me párvulam séntio, immo puéllulam et ímparem múneri mihi
commísso, sed ad ómnia sum paráta, per obœdiéntiam. Omníno sincéra ero
‒exístimo me numquam áliquid tacuísse quod
manifestándum mihi viderétur‒. Hæc est réquies mea, et propter hoc cénseo me
plene esse felícem. Sicut in mea oratióne, ita in lítteris quas tibi do me
vacuefácio a cunctis sollicitudínibus meque expedítam séntio ad sustinéndum
quodcúmque onus quod super úmeros meos Dóminus impónere velit.
Grátias tibi
ago, Pater, pro ómnibus. Hódie, in festivitáte sancti Petri, me séntio tam
arcte cápiti coniúnctam, tam profúnde Operi Dei tráditam, ut id tibi
communicáre mihi necésse sit. Tuæ lítteræ gáudium et consolatiónem nobis
ómnibus attulérunt; bene scio te semper de nobis nostrísque rebus sollícitum
esse. Multum pro me ora et mihi ignóscere velis quod, licet sæpe incónscie, te
contristávi et nunc contrísto.
Responsorium 2 Cor 9, 7-8
℟. Unusquísque prout destinávit
corde suo, non ex tristítia aut ex necessitáte; *
hílarem enim datórem díligit Deus.
℣. Potens est autem Deus omnem grátiam abundáre fácere in vobis.
* Hílarem enim datórem díligit Deus.
Oratio
Deus, qui beátæ Guadalúpe grátiam largítus es converténdi labórem quotidiánum in occasiónem occurréndi Christo et serviéndi frátribus, præsta quǽsumus, ut vestígia eius sequéntes, fidem et gáudium frátribus nostris disseminémus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
No hay comentarios:
Publicar un comentario